Het businessmodel van de Nederlandse poppodia mag op dit moment met een gerust hart wankel worden genoemd. Het beperkte aantal bezoekers dat nu toegestaan is bij optredens en feesten, is onvoldoende om rendabel te kunnen opereren. Ondanks de bijdrage van de overheid in de loonkosten, ontkomen de poppodia niet aan het doorvoeren van extreme hervormingen.

Metaforisch gesproken heeft Lelystad een Burberry jas aangetrokken, terwijl onze portemonnee alleen ruimte biedt om bij de Primark te shoppen. Onze uitgaven matchen niet meer bij hetgeen er binnen komt. Maar hoe kunnen we dan toch zorgen voor een goed en aantrekkelijk voorzieningenniveau? Onze conclusie: hervormen of het verkennen van nieuwe verdienmodellen. En als voorgaande niet zorgt voor gezonde financiën dan zullen we extremere keuzes moeten maken.

Het hoeft niet te verbazen dat men in de cultuursector vooral denkt aan het veiligstellen van de eigen positie. Zij onderscheidt zich hierin niet van andere sectoren. Niettemin zou men van de cultuursector een groter gevoel van verantwoordelijkheid mogen verwachten voor het maatschappelijke en politieke klimaat. Zelfs de meest hermetische culturele instelling heeft doorgaans de ambitie gehad om meer te zijn, om een bredere relevantie te hebben en invloed uit te oefenen op de public sphere; de kritische openbaarheid. Wij stellen daarom schoenmaker; blijf bij je leest.

Maar los van alle getalen en euro’s gaat het bij kunst en cultuur natuurlijk eerst en vooral om wat de een bindt aan de ander. Met dit gegeven in het achterhoofd zijn we gekomen tot een volgende conclusie: Lelystad verdient een poppodium.

Maar dan wel op een zelfstandige manier. Een poppodium waar dus commerciële activiteiten worden georganiseerd waarbij een jongeren café, alternatief café, muziekpodium en oefenlocatie voor bands uit de omgeving allemaal samengevoegd zijn. Uiteraard snappen wij dat een dergelijke onderneming ook subsidie nodig heeft, maar geen zak met geld zonder plan!

Op de vraag “waar moeten we dit gebouw hebben?” kunnen we twee locaties aanwijzen: het huidige gebouw van de Kubus of een nieuwbouwlocatie aan de Kust. Out of the box denken is wat Lelystad verder op de culturele kaart gaat zetten. Met elkaar bouwen aan een toekomst bestendige culturele infrastructuur.

Gelet op het feit dat de politiek deze keuze voor meer dan één termijn gaat maken, vinden wij dat inwoners echte inspraak moeten hebben. Het organiseren van inspreekavonden en het houden van een enquête onder onze inwoners behoort in de ogen van Mooi Lelystad tot de enige juiste route.

Lelystad gaan we samen mooier maken!