Wij willen weer terug naar de inhoud, waarom zit het gemeentebestuur er eigenlijk? De afgelopen periode hebben we een soort democratisch theater gebouwd waar het spel en het pluche belangrijker zijn dan het doel. Dit resulteert in een vervreemding van de maatschappij van de politiek, maar ook is de bestuurskracht uitgehold.
Wij staan voor een bestuur, gebaseerd op de gedachte: “de bedoeling is belangrijker dan de regel”, uiteraard zijn er wetten en afspraken waar we ons aan conformeren. Om deze menselijke maat terug te krijgen in het bestuur gaan we werken met verbindingspersonen die de schakel vormen tussen de inwoner en groeperingen en het bestuur, themamakelaars. Deze zijn speciaal voor bepaalde doelgroepen (zoals ouderen, jongeren, ondernemers), en alle wijken (wijkraden worden hierbij betrokken). Ze halen informatie en kennis op dat het bestuur vervolgens meeneemt in de besluitvorming; van ‘’top down’’ naar ‘’bottum up’’. Indien voorstellen of wensen niet worden geïmplementeerd, wordt een duidelijke terugkoppeling gegeven.
Hiermee is de samenwerking niet af; we blijven continu in gesprek en toetsen of het beleid en ondersteuning wel het gewenste effect hebben. Indien dit niet zo is, wordt gekeken welke aanpassingen nodig zijn om wel het gewenste effect te krijgen: sturen op resultaat. Hiermee kunnen we draagvlak verkrijgen en behouden.
Wij staan dan ook voor daadkracht, een bestuur dat zorgt dat noodzakelijke veranderingen worden uitgevoerd. Er is een risicomijdende houding ontstaan waardoor vele initiatieven een schone dood sterven. Naast de hiervoor genoemde verbinding tussen de gemeente en inwoners van Lelystad gaan we daarom een cultuurverandering doorvoeren. Van een cultuur van “het kan niet omdat” naar een grondhouding van “het kan wel als”.
Lelystad geeft alleen ruimte als we zelf de ruimte invullen.
Door jarenlang conservatief beleid op cruciale thema’s is de ontwikkeling van de gemeente stil gevallen. De noodzakelijke woningbouw is nog helemaal niet van de grond gekomen. Naast de extreme woningnood, exorbitante prijzen voor woningen en het leed dat dit voor onze generatie dertigers geeft (we hebben hier echt gefaald als gemeente!) lopen we ook de inkomsten die deze extra inwoners genereren mis.
Wat ons betreft stoppen we met persoonlijke prestigeprojecten (denk aan het Theaterkwartier, energie neutraal worden, MRA en andere praatgroepen) maar ook slechte plannen zullen we nu moeten gaan stoppen; beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Het geld dat vrijkomt door geen heilige huisjes te sparen gebruiken we om de gemeente financieel gezond te maken en de noodzakelijke sociale ondersteuning te kunnen bekostigen.
Het resultaat van de laatste bestuursperiodes is dat Lelystad financieel in zwaar weer zit. De portemonnee is leeg. Als we ongewijzigd doorgaan, dan heeft de gemeente Lelystad over enkele jaren geen financiële middelen meer om de begroting sluitend te krijgen en komen we onder financieel toezicht van de Provincie te staan (Artikel 12 gemeente).
Wij hebben de afgelopen twee jaar steeds gewaarschuwd voor de slechte financiën en vaak is dat probleem niet onderkend of werd er weggekeken. We zullen plannen en projecten moeten doorstrepen om daarmee geld te kunnen bestemmen voor de inwoners en ondernemers van Lelystad. Alle projecten en plannen moeten beoordeeld worden op hun toegevoegde waarde voor onze gemeente. Sommige politieke partijen willen niets van het bestaande beleid schrappen en gewoon de onroerendezaakbelasting (OZB) drastisch verhogen. Mooi Lelystad wil dat niet; de tering moet naar de nering gezet worden. Er moet meer realiteitszin komen, dus prestigeprojecten moeten stoppen. Daarnaast is er simpelweg geen geld meer om veel nieuwe kostbare plannen te lanceren in verkiezingscampagnes. Leuker kunnen we het helaas niet maken!
